De leerindustrie

Terwijl de meeste mensen in opstand komen tegen de bontindustrie, is leer net zo goed afkomstig van dieren die op gruwelijke wijze gedood werden voor hun huid. Niet alleen de dieren zijn hier de dupe van, ook de natuur heeft veel te lijden. Door alle gevaarlijke stoffen die vrijkomen bij dit proces lijdt zowel het milieu als de medemens hieraan. Want wat dacht je van de fabrieksarbeiders? Zij zijn continu in aanraking met deze gevaarlijke stoffen en wat zal dit wel niet doen met hun gezondheid?
 

Voor dieren

Er wordt vaak gedacht dat leer een afvalproduct is van de melk- en vleesindustrie. Maar dat is helaas niet zo. De leerindustrie is een onafhankelijke industrie waar veel geld in omgaat. Er worden ieder jaar zo’n 1 miljard dieren geslacht puur en alleen voor de leerindustrie. Het gaat hierbij om koeien, kalfjes , lammetjes, paarden, varkens, geiten, honden en katten.
Het meeste leer is afkomstig uit India en China. Dieren worden gezien en behandeld als een gebruiksvoorwerp of productiemiddel, waarbij het winstoogmerk helaas belangrijker dan een dierenleven. De dieren worden op een gruwelijke wijze gedwongen, mishandeld, vermoord en dat alles zonder enige pijnstillers of verdoving.
Dit is niet nodig. Er zijn prachtige materialen beschikbaar die een mooie vervanging van leer zijn.
 

Voor het milieu

De leer industrie is een ontzettend vervuilde industrie en dus heel belastend voor de aarde. De huiden moeten meerdere stappen ondergaan om leer te worden, zodat het niet gaat ontbinden na verloop van tijd. Eerst worden de huiden gekleurd en gebleekt. Daarbij worden vaak gevaarlijke stoffen gebruikt waaronder ammonia, mineraalzouten, op cyanide gebaseerde kleurstoffen.

In China en India zijn de milieu eisen een stuk minder strikt dan in het westen, waardoor het afvalwater en vast afval (zoals huiden) gedumpt worden in zowel rivieren als op het veld. Dit zorgt voor enorm veel water- en bodemverontreiniging.
 

Voor de medemens

Aangezien de productie van leer erg schadelijk is, hebben veel westerse fabrieken  hun productie naar Bangladesh, China en India verplaatst. Hier worden arbeiders zonder enige bescherming blootgesteld aan giftige chemicaliën. Deze chemicaliën zijn kankerverwekkend waardoor maar liefst 90 procent van de werknemers niet ouder wordt als 50 jaar.